Leah Mik (28)
Opleiding: verpleegkundige in opleiding
Werk: ouderenzorg
Sport: krachttraining
Leah heeft als tiener geen problemen met haar gezondheid. Ze heeft veel vriendinnen, gaat naar festivals, etc. Na haar opleiding IG Ouderenzorg werkt ze als achttienjarige 32-36 uur in een flexpool in de gehandicaptenzorg.
Ze wil hiervoor een werken/leren-opleiding volgen. ‘Maar helaas gaf het onregelmatig werken problemen’, vertelt Leah. Op locaties blijven slapen lukt niet en de onregelmatigheid zorgt voor abnormale vermoeidheid. ‘Ik bleef wel werken, maar het werd steeds duidelijker dat het niet ging.’ In 2016 raakt ze extreem vermoeid en krijgt ze last van spierkrampen in voeten en vingers. De huisarts stelt de diagnose ziekte van Hashimoto en schrijft medicatie voor. Leah is dan opgelucht. ‘Eindelijk wist ik wat het was!’
Maar ze heeft ook verdriet omdat erbij wordt verteld dat je er nooit van afkomt. ‘De medicatie werkte wel snel, maar helaas duurde het best lang voordat ik goed was ingesteld.’ Leah krijgt veel steun van haar ouders, vriendinnen en collega’s. En sinds vorig jaar september ook van haar nieuwe vriend. ‘Maar ik merk vooral dat veel andere mensen er niet veel van weten. Ik krijg vaak reacties als: wees blij dat je er nu vanaf bent! Je hebt nu immers die pillen.’
Geen nachtdiensten
Na haar diagnose stopt ze in overleg met de huis- en bedrijfsarts met nacht- en slaapdiensten. ‘Dat hielp enigszins en gelukkig ondervond ik hiervoor begrip op het werk.’ Omdat het toch nog niet lekker gaat, verwijst de huisarts haar op haar eigen verzoek in 2018 naar een internist. Die beantwoordt veel vragen waar ze mee zit en hoogt de medicatie op. ‘Dat hielp mij heel erg.’
Het werk in de gehandicaptenzorg blijkt toch te zwaar en in 2018 stapt Leah over naar ouderenzorg, op contractbasis via een detacheringsbureau. ‘Het voordeel hiervan was dat ik zelf kon bepalen of het paste bij mijn gezondheid. Bij een vast contract ben je verplicht om nachtdiensten te draaien en dat is voor mij geen optie.’
Aangepaste leefstijl
September 2019 verhoogt Leahs huisarts op grond van haar bloedwaarden de dosis levothyroxine van 100 naar 112 microgram. ‘Omdat ik me nog steeds moe voelde, is in december bloed geprikt. De TSH was 0,24, waarop mijn arts de medicatie terugbracht naar 100 microgram.’ Leah ervaart dus wel belemmeringen als gevolg van haar schildklieraandoening, maar probeert hier zo goed mogelijk mee om te gaan.
‘Vroeger had ik geen last van onregelmatigheid. Nu wel. Ik pas daarom mijn leefstijl zoveel mogelijk aan. Ik ga op tijd naar bed en doe geen gekke dingen. Door tips op de website van SON doe ik nu vier tot vijf uur per week aan krachttraining. Dat helpt mij ook om fit te blijven. Vroeger deed ik dat niet. Ik kan dus tot op zekere hoogte hetzelfde als leeftijdgenoten, alleen als ik niet goed ben ingesteld, lukt dat minder.
Nieuwe ontwikkelingen
Sinds juli 2020 werkt Leah met veel plezier bij haar werkgever voor 30 uur. ‘Ze houden rekening met mijn gezondheid (geen nachtdiensten) en ik ben sinds november 2022 bezig met de verpleegkundige opleiding. Werk, school en sporten vergt een hoop energie, maar door alles goed in te plannen en zo nu en dan mijn rust te pakken (en regelmaat) gaat het heel erg goed me. Ik ben helemaal blij!’
Dit artikel is eerder gepubliceerd in Schild magazine, maart 2020. Tekst en foto: Tineke Sigmond.