Bijgewerkt op

De schildklier is belangrijk voor de energiehuishouding en een goede werking van organen, spieren, hart en bloedvaten. Een schildklieraandoening kan daardoor ook (grote) gevolgen hebben voor de mogelijkheden om te bewegen en te sporten. Dit kan daardoor moeilijker zijn, soms zelfs (tijdelijk) af te raden. In een podcast en een webinar lichten sprekers dit toe.

Podcast ‘Schildklier en sporten’

Deze aflevering gaat over schildklier en sporten bij aanhoudende beweegklachten bij een behandelde traag werkende schildklier. Marlies Mohr, directeur van SchildklierNL, spreekt in deze aflevering met prof. dr. Frank Backx, sportarts en emeritus hoogleraar sportgeneeskunde in het UMC Utrecht.

Webinar ‘Bewegen en sporten met schildklierklachten’

Sportarts Jessica Gal gaat in het webinar in op klachten, zoals snellere vermoeidheid, kortademigheid, krachtsverlies, spierpijn of hartkloppingen. Zij laat zien wat de effecten zijn van een te traag of te snel werkende schildklier op je lichaam. 

Lorraine McNab, sportfysio-manueeltherapeut, geeft adviezen en concrete tips hoe je kunt gaan bewegen en in beweging blijven, zoveel mogelijk zonder blessures.


Een casusbeschrijving

Hypothyreoïdie en bewegingsintolerantie

De casus beschrijft een vrouw met een verscheidenheid aan klachten voorafgaand aan de diagnose van subklinische hypothyreoïdie en tijdens instelling op substitutietherapie. Dit had jarenlang een negatieve invloed op haar werksituatie en sportactiviteiten. Hierbij heeft de vrouw gedurende een relatief lange periode rondgelopen met aspecifieke klachten alvorens zij naar haar huisarts ging (patient’s delay). De diagnose werd daarna snel gesteld, maar de bewegingsgerelateerde klachten werden niet direct (h)erkend (doctor’s delay).

Samenvatting

Primaire hypothyreoïdie (te traag werkende schildklier) is een aandoening van de schildklier en is een van de meest voorkomende endocriene aandoeningen welke gepaard gaat met verschillende somatische en psychische symptomen. Hypothyreoïdie kan tot uiteenlopende klachten leiden die in een vroeg stadium vaak aspecifiek zijn, waardoor het jaren kan duren voordat de aandoening gediagnosticeerd wordt.

Maar ook tijdens adequate substitutietherapie houdt een significant aantal patiënten blijvende klachten en ondervinden zij een verminderde kwaliteit van leven, waaronder bewegingsgerelateerde beperkingen en verlaagd fysiek prestatievermogen. Deze klachten zullen een inactieve levensstijl tot gevolg hebben, wat kan leiden tot verdere deconditionering en vermindering van kwaliteit van leven.

Sport en beweging zijn echter onderdeel van een gezonde levensstijl en worden aanbevolen vanwege een positieve invloed op de fysieke en mentale gesteldheid. Individuele begeleiding van de patiënt en multidisciplinaire samenwerking tussen sportarts en eerstelijnszorg (of endocrinoloog/internist) is raadzaam ter bevordering van de integrale zorg bij deze specifieke patiëntengroep met bewegingsgerelateerde klachten.