Iedereen die te maken heeft met een schildklieraandoening maakt ongeveer eenzelfde traject mee en ervaart vergelijkbare emoties en reacties:
- Je hebt vage klachten, voelt je beroerd en bent moe.
- Twijfel. Vaak ga je twijfelen over jezelf, er is geen duidelijke verklaring voor de chronische vermoeidheid.
- Angst voor dementie als vergeetachtigheid ernstige vormen gaat aannemen.
- Onbegrip als je je eigen stemmingswisselingen niet meer kunt begrijpen.
- Geen grip meer op allerlei zaken, het lijkt alsof ze je overkomen.
- Vervreemding als je het gevoel hebt dat je jezelf niet meer bent, je herkent jezelf niet meer.
- Je stapt naar de huisarts.
- De diagnose wordt gesteld
- Opluchting; eindelijk duidelijkheid. “Vóór die tijd werd het onvoldoende serieus genomen. Het werd afgedaan als ‘psychisch’. De huisarts weet er te weinig van, dus het bleef lang ‘vaag’ en onduidelijk.”
- Zoeken naar informatie; wat betekent dit… voor mij?
- Ongeduld… niet wetende dat je geduld moet hebben.
- Boosheid; waarom heb ik dit, waarom overkomt het mij?
- Weerstand, schaamte, ontkenning.
- Acceptatie, verbetering is mogelijk door kennis en inzicht, grenzen stellen én eerlijk zijn naar jezelf!
- Vrijheid en erkenning.
Mijn omgeving
Chronisch ziek zijn kan heftig zijn en kan veel impact hebben op je leven en je relaties. Je hebt een schildklieraandoening tenslotte niet alleen. Gebrek aan energie en stemmingswisselingen kunnen bijvoorbeeld grote invloed op de relaties met anderen hebben. Denk aan het aanpassen van plannen in het klein en in het groot. Invloed op je relatie is bijna onvermijdelijk. Het is belangrijk voor de rust en het evenwicht in een relatie of je partner zich ook goed voelt. Schroom niet hulp te vragen. Geef het duidelijk aan als je partner vragen heeft over de (gevolgen van) schildklieraandoening en tegen problemen oploopt waar je geen weg mee weet.
Een vervelende periode voor iemand met een schildklieraandoening is de fase waarin de ziekte intensief wordt behandeld en er nog geen stabiele situatie is bereikt. Soms kan dit wel maanden tot jaren duren en heel wat voeten in de aarde hebben. Steun en begrip uit de omgeving zijn dan van groot belang.
Gaandeweg raak je meer aan je situatie gewend. Steeds vaker leer je te kijken naar wat wél mogelijk is. Maar het blijft aandacht vragen en er is waarschijnlijk nog steeds boosheid of teleurstelling als de waarden weer een keer gaan schommelen. Of nog frustrerender als de waarden goed zijn en jij je nog steeds niet goed voelt.