Met genoegen maken we bekend dat de studie “Kwaliteit van leven, dagelijks functioneren en symptomen bij hypothyreoïdiepatiënten die schildklierhormoon gebruiken: een Nederlandse survey” (1) is gepubliceerd in het Journal of Clinical and Translational Endocrinology. Deze publicatie van onderzoekers Ellen Molewijk, Eric Fliers, Koen Dreijerink, Ad van Dooren en Rob Heerdink is nu ook online te zien op: https://doi.org/10.1016/j.jcte.2024.100330.
Schildklier Organisatie Nederland (SON) hoopt mét hoofdonderzoeker Ellen Molewijk dat de conclusie – dat de standaardbehandeling (LT4) bij hypothyreoïdie niet voldoende is bij een groep hypothyreoïdie patiënten, omdat er restklachten blijven bestaan ondanks goede bloedwaarden – andere onderzoekers zal inspireren tot meer onderzoek naar de oorza(a)k(en) van de restklachten, en naar betere, innovatieve behandeling(en) voor hypothyreoïdie.
Schildklier Organisatie Nederland (SON) feliciteert dr. Ellen Molewijk van harte met deze publicatie. Ellen is docent Farmakunde en senior onderzoeker lectoraat Innovaties van Zorgprocessen in de Farmacie (IZF) bij de Faculteit Gezondheidszorg in de Hogeschool Utrecht.
Samenvatting
De Hogeschool Utrecht in samenwerking met de Universitair Medische Centra Amsterdam AMC en VU, en Schildklier Organisatie Nederland (SON) hebben een grootschalig onderzoek gedaan onder Nederlandse patiënten met een verminderde of geen schildklierwerking (hypothyreoïdie).
In dit onderzoek is gekeken naar de kwaliteit van leven (KvL), het dagelijks functioneren en de symptomen van hypothyreoïdie patiënten en controlepersonen (zonder schildklierziekte) d.m.v. een online survey. De resultaten lieten een sterk verminderde kwaliteit van leven en een slechter dagelijks functioneren van patiënten t.o.v. controles zien. Ook rapporteerde de patiëntengroep veel meer en intensere symptomen die met hypothyreoïdie geassocieerd zijn dan de controlegroep.
Ondanks goede bloedwaarden
Veel patiënten gaven aan dat ze klachten hadden ondanks behandeling met schildklierhormoon en ondanks goede bloedwaarden, en veel zouden graag een betere behandeling voor hypothyreoïdie willen. De hypothyreoïdie-patiënten gebruikten allen schildklierhormoon, veruit de meesten (80%) gebruikten levothyroxine (LT4, bijvoorbeeld Thyrax of Euthyrox), een kleine groep gebruikte LT4+liothyronine (LT3), LT4+dierlijk schildklierhormoon of alleen dierlijk schildklierhormoon. De schildklierbloedwaarden TSH (thyroid stimulerend hormoon) en FT4 (vrij thyroxine) waren grotendeels binnen het referentiebereik.
De klachten die patiënten rapporteerden waren al aanwezig vanaf diagnose en continueerden tot het heden. De gemiddelde tijd dat mensen de ziekte hadden was 10 jaar. De kwaliteit van leven was niet gerelateerd aan de diverse bloedwaarden (TSH, FT4, FT3), de dosering LT4, de duur of oorzaak van de ziekte, het type medicatie (LT4, LT4+LT3, LT4+dierlijk). Alleen mensen die dierlijk schildklierhormoon gebruikten hadden een iets betere kwaliteit van leven. Ook hadden patiënten die de ziekte langer dan 5 jaar hadden een iets betere KvL. De KvL bleek ook niet gerelateerd te zijn aan leeftijd, geslacht, gewicht, BMI, menopauzale status, stress. De lagere KvL van patiënten kon maar voor een kleine deel (14%) verklaard worden door comorbiditeiten (meerdere aandoeningen naast elkaar, red.).
Conclusie
De onderzoekers hebben geconcludeerd dat de standaard behandeling (LT4) bij hypothyreoïdie niet voldoende is bij een groep hypothyreoïdie patiënten, omdat er restklachten blijven bestaan ondanks goede bloedwaarden. Er is aldus een medische noodzaak (medical need) bij hypothyreoïdie, waarvoor wij suggereren om meer onderzoek te doen naar de oorza(a)k(en) van de restklachten, en naar betere, innovatieve behandeling(en) voor hypothyreoïdie.